pozwolenie na broń

Pozwolenie na broń – jak uzyskać dokument zezwalający na posiadanie broni palnej w Polsce?

Z niemałą ciekawością można słuchać opowiadań o dawnych przedwojennych lub jeszcze dawniejszych czasach, w których nasi pradziadkowie posiadali na własność różnego rodzaju broń palną. Nie znaczy to jednak tego, że w tamtym okresie jej posiadanie było całkowicie dozwolone. Zarówno w Polsce będącej pod zaborami, w II Rzeczpospolitej, jak i w naszej dzisiejszej III Rzeczpospolitej należało mieć odpowiednie pozwolenie na broń. Jego brak, tak samo jak dzisiaj, wiązał się z licznymi konsekwencjami. Natomiast uzyskanie pozwolenia wciąż wymaga spełnienia określonych wymogów formalnych.

Dzisiejsze cywilizacje wojują ze sobą mniej, niż miało to miejsce wcześniej. Wciąż wiele krajów doświadcza działań militarnych z wszelkimi tragicznymi tego skutkami, natomiast większość państw od końca II Wojny Światowej żyje w pokoju. Stąd tematyka wojskowości i tym sami broni palnej nie jest tak już tak paląca. Należy przecież wiedzieć, że na samym początku II Rzeczpospolitej widok umundurowanych żołnierzy, spacerujących prywatnie lub służbowo po rynkach dużych miast, był bardzo powszechny. Wojsko i tym samym broń była niejako bliżej. Jednak dzisiaj wciąż można spotkać wielu pasjonatów broni. Przecież zainteresowanie się strzelectwem nie musi wiązać się z uwielbieniem do samego wojska. W Polsce znajduje się duże grono amatorów broni palnej, którzy traktują strzelanie jako sport. Bywa też, że ktoś chce uzyskać pozwolenie na broń dla bezpieczeństwa. Tak czy inaczej, posiadanie broni palnej jest tematem wciąż bardzo wrażliwym i wywołującym powszechną debatę. W tym artykule przyjrzymy się wszelkim zagadnieniom związanym z posiadaniem broni palnej i z wymogami, jakie należy ku nim spełniać.

Czy dawniej można było posiadać broń palną na własny użytek?

Tak jak zostało to już pobieżnie wspomniane – na broń należało mieć stosowne pozwolenie zarówno w każdym z trzech zaborów, jak i wtedy, gdy nastała niepodległa Rzeczpospolita. Po 1963 r. broń palna była zakazana dla większości społeczeństwa z wyłączeniem m.in. kółek myśliwskich. W zaborze rosyjskim za brak pozwolenia na broń można było trafić do więzienia nawet na kilka lat. Oczywiście duża część społeczeństwa dopuszczała się nielegalnych procederów przetrzymywania broni. Dzięki ukrywaniu pistoletów i strzelb możliwe było przeprowadzenie dywersji i powstań skierowanych w zaborcze wojsko.

Jak wyglądała kwestia pozwolenia na broń palną w przeszłości?

Po I Wojnie Światowej wielu Polaków posiadało duże zasoby broni, które były przez nich pozyskane w różnorakich okolicznościach. Jak wiadomo, Polska była miejscem ścierania się wielu frontów, natomiast sami Polacy również nierzadko dokonywali rozbrojeń wrogich wojsk. Dlatego administracja powstałej w 1918 roku II Rzeczypospolitej również zajęła się tematem posiadania broni na własny użytek. Dekret naczelnika państwa z 25 stycznia 1919 roku mówiący o „nabywaniu i posiadaniu broni i amunicji” stał się pierwszym polskim aktem prawnym wprowadzającym ograniczenia posiadania broni. Nakładał on także odpowiedzialność za jej nielegalne przetrzymywanie. Przyznawał on prawo do broni jedynie Wojsku Polskiemu oraz służbom porządkowym. Jednocześnie unieważniał on pozwolenia wydane przez administrację każdego z trzech zaborów.

Jednak dekret uwzględniał posiadanie broni do celów myśliwskich. Trzeba też wiedzieć, że wielu posiadaczy dawnych pozwoleń w ramach rekompensaty uzyskiwało możliwość posiadania broni palnej m.in. do handlu lub dla własnego bezpieczeństwa.

Kolejne regulacje dotyczące posiadania broni palnej miały miejsce w latach 30. XX wieku.

Czy po II Wojnie Światowej można było posiadać broń palną?

Polska po II Wojnie Światowej była krajem, którego niemalże wszystkie obszary działalności państwowej były zrujnowane. Począwszy od gospodarki, aż po administrację. Nowa komunistyczna władza, pośród wielu zaprowadzanych na terenie Polski zmian, postanowiła także uregulować kwestie związane z posiadaniem broni palnej. Otóż 12 lipca 1946 roku zaczął obowiązywać dekret, który w art. 4. § 1. przewidywał karę pozbawienia wolności od 5 lat, dożywocie lub karę śmierci dla osób posiadających broń palną, amunicję lub dla tych, którzy w sposób nielegalny uzyskali na nią pozwolenie.

Posiadanie broni a dzisiejsze prawo

Obowiązujące dzisiaj regulacje dotyczące pozwolenia na broń zawarte są przede wszystkim w dwóch ustawach. Jedna to ustawa dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji, natomiast druga to ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. pochodząca z kodeksu karnego.

Czy zawsze trzeba mieć pozwolenie na broń palną?

Nielegalne posiadanie broni palnej jest traktowane jako przestępstwo przeciwko porządkowi publicznemu. Za taki proceder grozi kara pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 8 lat.

Ustawa o broni i amunicji precyzuje także, co należy traktować jako broń palną. Otóż w myśl treści ustawy bronią palną jest broń palna, lecz także broń pneumatyczna (wiatrówki o mocy do 17J sprzedawane są bez pozwolenia, a te powyżej 17J podlegają rejestracji), broń biała, miotacze gazu, paralizatory, a także kusze. Innymi słowy, broń palna to każda broń lufowa, która jest przenośna, która miota, a także ta, która jest przeznaczona do miotania lub która może być przystosowana do miotania pocisku, pocisków albo substancji powstałej w wyniku działania materiału miotającego. Bronią palną jest także broń sportowa, myśliwska, alarmowa, gazowa oraz bojowa.

Polskie prawo jasno informuje o tym, że aby posiadać broń palną trzeba mieć specjalne zezwolenie. Dotyczy ono także policjantów oraz zawodowych żołnierzy. Jednocześnie przepisy wykluczają konieczność posiadania pozwolenia w określonych okolicznościach. Chodzi o przetrzymywanie broni pneumatycznej, broni hukowej do 6 mm,  broni czarnoprochowej, broni palnej nienadającej się do użycia oraz broni palnej rozdzielnego ładowania (lub jej replik), która została wyprodukowana przed 1885 r. Bywa jednak, że taką broń należy zarejestrować.

Czym jest nielegalne posiadanie?

Oczywiście przepisy precyzują także to, czym jest nielegalne przetrzymywanie broni lub amunicji. Jest nim celowe władanie bronią lub amunicją, które nie musi wyrażać się w chęci posiadania ich na własność. Tym samym według prawa nielegalne jest nie tylko traktowanie broni jako własność, ale nawet każdorazowe jej noszenie. Rzecz jasna jednorazowe wzięcie broni do ręki po to, by ją potrzymać, nie jest przestępstwem.

Nielegalne posiadanie broni palnej jest przestępstwem trwałym. Sprawia to, że rozpoczyna się ono wtedy, gdy osoba wchodzi w posiadanie, natomiast jego koniec następuje, gdy broń nie jest już w jej posiadaniu. Innymi słowy, chodzi o to, że nielegalne przetrzymywanie broni traktowane jest jako pojedynczy czyn, tyle że rozciągnięty w czasie. To, jak długo trwał sam proceder, ma znaczenie podczas ustalania rodzaju i wysokości kary. Rzecz jasna tym, krócej, tym mniejsze konsekwencje prawne.

Jakie warunki należy spełniać, aby zdobyć pozwolenie na broń?

Rzecz jasna polskie prawodawstwo ściśle określa także procedurę przyznawania pozwolenia na broń palną. Mówi o tym ustawa o broni i amunicji z 21 maja 1999 roku. Określa ona kilka warunków, które musi spełniać dany kandydat, aby ubiegać się o pozwolenia na broń w Polsce. Oto one:

  • stałe zamieszkanie w Polsce
  • posiadanie pełni czynności prawnych
  • ukończenie 21. roku życia
  • zdobycie pisemnej opinii Komendanta najbliższego nam Komisariatu Policji
  • zaświadczenie o niekaralności (dotyczy wyroków prawomocnych wydanych przez sąd za przestępstwa umyślne)
  • posiadanie predyspozycji fizycznych oraz psychologicznych, potwierdzonych w orzeczeniu lekarskim.
  • Posiadanie patentu strzeleckiego
  • spełnienie warunku dotyczącego przesłanki do posiadania broni
  • członkostwo w klubie strzeleckim
  • członkostwo w stowarzyszeniu kolekcjonerskim (w przypadku ubiegania się o broń kolekcjonerską)
  • członkostwo w klubie myśliwskim (w przypadku ubiegania się o broń myśliwską)
  • udział w zawodach strzeleckich, posiadanie licencji zawodniczej PZSS (w przypadku ubiegania się o broń do celów sportowych)

Pozwolenie na broń – jakie dokumenty należy złożyć?

Formalności związane z uzyskaniem pozwolenia na broń nie kończą się jedynie na warunkach, jakie należy spełniać. Trzeba też zgromadzić kilka stosownych dokumentów, które uprawniają do ubiegania się o pozwolenie. Są nimi:

  • wniosek skierowany do właściwego Komendanta Wojewódzkiego Policji (zawiera on m.in. dane osobiste, opis rodzaju broni, opis celu jej posiadania)
  • orzeczenie od psychologa, poświadczające gotowość psychiczną do korzystania z broni palnej
  • orzeczenie od lekarza poświadczające fizyczną oraz psychiczną gotowość do korzystania z broni palnej
  • dwie fotografie – max. 4×3 cm
  • dowód wpłaty za wydanie pozwolenia na broń
  • patent strzelecki
  • kopia legitymacji PZSS
  • zaświadczenie od kierownika klubu strzeleckiego o czynnym uprawianiu sportu strzeleckiego

Pozwolenie na broń – do jakich celów?

Ustawa o broni i amunicji określa także 8 możliwych celów, do jakich można uzyskać pozwolenie na broń. Należy jasno określić, do jakiego celu pragniemy ją wykorzystywać. Zatem pozwolenie można uzyskać do celów:

  • ochrony osobistej
  • ochrony osób lub mienia
  • łowieckich
  • sportowych
  • rekonstrukcyjnych
  • kolekcjonerskich
  • szkoleniowych
  • pamiątkowych.

Jakie są koszty wydania pozwolenia na broń?

Opłaty, jakie ponosi się za wydanie pozwolenia na broń, uzależnione są od celu, jaki sprawia, że chcemy je uzyskać. Koszty są też podzielone na kilka transz, które należy uiścić w odpowiednim wskazanym przez organy administracyjne czasie. Sam proces uzyskiwania pozwolenia na broń wiąże się także ze ściśle określoną procedurą administracyjną.

Pozwolenie na broń do celów sportowych – koszty i procedura

Pierwszym wymogiem, który wiąże się z opłatą, jest zapisanie się do klubu strzeleckiego. Tzw. wpisowe może wynosić od 200 do 300 złotych.

Będąc członkiem takiego klubu, musimy także liczyć się z tym, że będziemy musieli płacić składki członkowskie. Na ogół wynoszą one od 300 do 500 złotych.

Kolejna opłata wiąże się z egzaminem na uzyskanie patentu strzeleckiego, a także z poprzedzającymi go badaniami lekarskimi. Łącznie może to wynieść 500-600 złotych, natomiast każde kolejne podejście do egzaminu najczęściej wynosi około 100 złotych.

Po otrzymaniu patentu strzeleckiego można ubiegać się o licencję przyznawaną od Polskiego Związku Strzelectwa Sportowego. Dzięki niej możliwe jest uczestnictwo w zawodach strzeleckich. Koszt uzyskania licencji wynosi 75 złotych.

Należy wiedzieć, że przed dostarczeniem wniosku do Wydziału Postępowań Administracyjnych Komendy Stołecznej Policji, trzeba przejść badania lekarskie, podczas których odbywana jest rozmowa z psychologiem, okulistą, psychiatrą i rzecz jasna z lekarzem orzekającym nasze predyspozycje. Wszystkie badania lekarskie kosztują łącznie około 600 złotych.

Następnie trzeba dostarczyć wniosek wraz ze wszystkimi zgromadzonymi przez nas dokumentami. Jednak z tym wiąże się kolejna opłata. Wynosi ona 242 złote.

Podsumowując wszystkie koszty, można dojść do wniosku, że cena za uzyskanie pozwolenia na broń sportową wynosi około 2000 złotych.

Pozwolenie na broń do celów kolekcjonerskich – koszty i procedura

Pozwolenie na broń kolekcjonerską również wymaga spełnienia określonych wymogów. Pierwszym z nich jest zapisanie się do stowarzyszenia kolekcjonerskiego. Tzw. wpisowe może wynosić około 200 złotych. Uzyskanie pozwolenia wiąże się także z egzaminem zdawanym pod okiem funkcjonariuszy Policji. Jego koszt to 1150 złotych.

Również należy przejść stosowne badania lekarskie, które wnioskodawcę mogą wynieść około 600 złotych.

W przypadku ubiegania się o pozwolenie na broń kolekcjonerską czeka nas także opłata skarbowa (242 zł).

Zatem suma wszystkich kosztów wynosi około 2000 złotych.

Pozwolenie na broń myśliwską – koszty i procedura

Podobnie jak w powyższych przykładach – pierwszym krokiem jest zapisanie się do odpowiedniej organizacji. W tym przypadku jest nią kółko myśliwskie. Wpisowe podczas zapisu może wynosić około 500 złotych. Natomiast sama obecność w kółku wymaga odbycia stosownego kursu wieńczącego się egzaminem. Koszt kursu oraz egzaminu wynosi około 1000 złotych.

Po egzaminie trzeba złożyć wniosek do Polskiego Związku Łowieckiego i jednocześnie zapłacić wpisowe w kwocie 960 złotych. Obowiązkowe są także badania lekarskie, za które należy zapłacić około 600 złotych. Na końcu trzeba też uiścić opłatę skarbową w kwocie 242. złotych.

Całość kosztów wynosi około 3500 złotych.

Co należy zrobić po otrzymaniu pozwolenia na broń?

Osoby, które mają już za sobą wszelkie formalności związane z wydaniem im pozwolenia na broń, są zobowiązane do pewnych procedur.

  • Otóż każdy posiadacz broni musi pamiętać, że obowiązuje go konieczność jej zarejestrowania. Tylko udokumentowane nabycie broni pozwoli mu na jej legalne użytkowanie. Powinien tego dokonać maksymalnie 5 dni od jej zakupu.
  • Istotne jest także wyrejestrowanie broni zbytej i powiadomienie o tym Policji.
  • Jeśli dana osoba zgubi broni, to musi ona w ciągu 24 godzin powiadomić o tym Policję lub Żandarmerię Wojskową.
  • Każdy posiadacz broni powinien także powiadomić Policję o zmianie miejsca swojego stałego pobytu w ciągu 14 dni od jego zmiany.

Liczba osób posiadających broń palną w Polsce

W 2019 roku liczba osób posiadających pozwolenie na broń wynosiła 224 651. Można powiedzieć, że grono ludzi uprawnionych do posiadania broni rośnie. Jedyny spadek dotyczył przełomu roku 2014 i 2015. Wtedy liczba 197 595 uprawnionych po roku zmalała do 192 819, lecz od 2016 do 2019 roku zanotowano ciągły wzrost.

Co skłania ludzi do posiadania broni?

Czym można wytłumaczyć rosnącą z roku na rok chęć posiadania broni na własny użytek? Poza wyżej wymienionymi celami, jakie mogą uprawniać do ubiegania się o nią, ważny jest także osobisty stosunek do broni. W przypadku pragnienia posiadania broni do celów łowieckich, kolekcjonerskich, sportowych, rekonstrukcyjnych, szkoleniowych oraz pamiątkowych, motywacją może być sympatia do strzelectwa. Sama aktywność polegająca na mierzeniu do celu z jakiejś odległości i strzelaniu do niego może być po prostu bardzo satysfakcjonująca. Wymaga ona odpowiedniego przeszkolenia, precyzji i wyczucia danego sprzętu. Właśnie proces nauki i obserwowanie własnego rozwoju mogą być atrakcyjne.

Zatem strzelectwo może być pouczającą aktywnością sportową, a samo obcowanie z bronią może być cenne pod względem technicznym oraz historycznym. W tym drugim przypadku chodzi o szerokie grono miłośników różnego rodzaju rekonstrukcji historycznych. Jak wiadomo, broń palna zmieniała się na przestrzeni lat i była ona wykorzystywana przez niemalże każde nowożytne wojsko. Dużą część pistoletów i strzelb z minionych wieków można zobaczyć jedynie w muzeach lub też można próbować je rekonstruować lub nabywać ich repliki. Nie jest to niczym innym jak materialnym zapoznawaniem się z historią nie tylko zbrojeniową, lecz tą znacznie szerszą, bo dotyczącą cywilizacji.

Natomiast dwa pozostałe cele skłaniające ludzi do posiadania broni znacznie różnią się od pozostałych. Określają one podejście danej osoby do broni i oczekiwania, jakie ona z nią wiąże. Rzecz jasna chodzi o pozwolenie na broń dla bezpieczeństwa lub w celu ochrony mienia. Dotyczy to osób, które szczególnie obawiają się o zdrowie własne, innych lub o jakąś wartościową rzecz materialną. Jak wiadomo, broń palna ma funkcję odstraszającą i niekoniecznie obrona przy jej wykorzystaniu musi polegać na oddawaniu z niej strzałów. Już sam widok broni może odstraszać tych, którzy pragną wyrządzić nam krzywdę. Oczywiście każde nieuzasadnione użycie broni palnej jest surowo wzbronione i wiąże się z nim odpowiedzialność karna.

HomeKategorieUlubionePorównajNa góre